Tijdens zijn tijd op de Kunstacademie in Kampen kreeg Bas Steller niet alleen de kans om zich te verdiepen in de linosnede en het etsen, maar ook in het beeldhouwen. Zijn fascinatie voor het vrouwelijk naakt kwam opnieuw naar voren in deze sculpturen. Met geduld en aandacht voor detail boetseerde hij verschillende beelden die de kracht en sierlijkheid van het vrouwelijk lichaam uitdrukten. Elk beeld had een unieke vorm en uitstraling, waarbij de zachte lijnen van het lichaam op een haast tastbare manier tot leven kwamen in klei en was.

Naast zijn werk met klei, stortte Bas zich op het maken van wassen objecten, bedoeld om uiteindelijk in brons gegoten te worden. Hij perfectioneerde deze techniek, en de beelden die hij creëerde, waren klaar om de tand des tijds te doorstaan. Maar ondanks zijn bekwaamheid en de schoonheid van de waswerken, werd het bronsgieten nooit uitgevoerd. De wassen beelden, vastgelegd in een handvol foto’s, gingen verloren, en het enige wat overblijft van deze fase in zijn carrière zijn de foto’s die de vergankelijke schoonheid van zijn werk vastlegden.
Zo bleef dit hoofdstuk van Bas Stellers kunstenaarschap onvoltooid, een verhaal van ongegoten beelden die voor altijd een mysterie zullen blijven.