Bas Steller stond erom bekend geen precisieschilder te zijn, en dat gaf zijn werk juist een bijzondere kracht en karakter. In plaats van te streven naar een exacte weergave van de werkelijkheid, koos hij voor een meer expressieve en losse stijl. Dit gold zowel voor zijn olieverfschilderijen van het vrouwelijk naakt als voor zijn stadsgezichten van Kampen.

In zijn naakten speelde Steller niet met anatomische perfectie, maar met vorm en emotie. De lichamen in zijn werken waren vaak ruw en spontaan neergezet, waarbij hij details wegliet om de essentie van de houding en het gevoel van het moment vast te leggen. Zijn penseelstreken waren krachtig en soms bijna impulsief, waardoor zijn werken een dynamische energie kregen. Hij was minder geïnteresseerd in het nauwkeurig weergeven van elk detail van het lichaam, en meer in de manier waarop licht, schaduw en kleur samenkwamen om een gevoel van warmte en menselijkheid uit te stralen.

Ook in zijn stadsgezichten van Kampen was deze losse benadering duidelijk aanwezig. Steller schilderde de stad niet zoals die precies was, maar zoals hij die voelde en beleefde. De gebouwen, bruggen en grachten waren vaak suggestief weergegeven, met vegen en lagen verf die meer deden denken aan indrukken dan aan technische nauwkeurigheid. Voor Bas draaide het vooral om een zoektocht naar stijl en compositie. Zijn weergave van de stad Kampen leek daardoor eerder te zijn opgebouwd uit impressies en beweging, dan uit gedetailleerde precisie, waardoor de werken een dynamische sfeer kregen

Het is juist deze losse, expressieve stijl die Steller’s werk zo uniek maakte. Zijn schilderijen nodigen de kijker uit om verder te kijken dan de oppervlakkige details en zich te laten meevoeren door de emotie en de sfeer die hij met brede, gedurfde penseelstreken op het doek zette. Zijn kracht lag in de imperfectie, waardoor zijn werk een authentieke en persoonlijke uitstraling kreeg die zijn visie op de wereld op een bijzondere manier vastlegde.